It lytste RoetveegPiet-toernoai sûnt 2016: en dochs wie it leuk

Wy hearre it dan alle kanten. It draachflak ûnder it muorrekeatsen begjint skuorren sjen te litten. Op tiisdei is de frouljusgroep sa grut net mear as oare jierren, de sneintemiddeisgroep idem dito. Dan dogge de 45-plussers it relatyf noch frij goed, sawat like folle minsken as foarich jier, it begjinjier.

Wa't de oarsaak wit mei it sizze, mar der moat wol wat barre om dit moaie spul libben te hâlden binnen ús bloeiende feriening.

Dat wie wol de bedoeling, want 8 minsken hienen har opjûn. En dat hie dan krekt kind, 4 op it A-fjild en 4 op it B-fjild. Spitich genôch hie 1 persoan har/him koart foar it begjin ôfmelden: en die wienen der noch 7 yn Sporthal 'it Mingeltsje' yn Sibrandabuorren, 5 mannen en 2 frouwen (werûnder twa Europeeske kampioenen). Mar dêr koe it lottingsprogramma fan lieder Nolke Bergstra him wol mei rêde. Dat programma hâldt rekken mei it nivo fan elke spiler en regelt dat de twa sterksten net tsjin de twa minst sterken útkomme (hiel inkeld bart dat wól!). 

Moatte wy earst ek noch sizze dat fan de froulju fan tiisdei net ien har op jûn hie. It is wat..... Mar, en dat moat sein wurde, dizze froulju hienen wol de prizen regele!

Mar goed, it waard in moaie balslaanderij. Elk spile 6 partijen en de twa toppers Jelmer Drijfhout en Evert Sijbesma mochten as lêsten noch 1 tsjin 1 spylje. In prestiizjepartij, dy't mei 21-20 troch Evert wûn waard.   

Ja, en doe koe de einstân opmakke. Dat it lottingsprogramma wurket en soarge hat foar in sûne nivelearring joech dy einstân wol oan:  net ien wûn alle 6 partijen, ja, der wienen trije mei 4 kear winst, en de rest wûn 1 o/m 3 kear.

Punten: oantal winstpartijen + 10% fan it puntesaldo.